De geshockeerde rechtsstaat
Wat te doen bij een totaal geshockeerde rechtsstaat wordt niet onderwezen aan de juridische faculteiten van de Nederlandse Universiteiten. Nederland heeft in het recente verleden eerder een rechtsstaat gekend die radicaal geshockeerd was en waarbij de rechtspraak beslissingen nam die een rechtsstaat onwaardig zijn. Die periode in de Nederlandse geschiedenis wordt als een gitzwarte periode gezien. De Nederlandse rechtspraak wordt daaraan niet graag herinnerd. Vandaag zit Nederland in omstandigheden die sterk doen denken aan die tijd van het alom bekritiseerde Toetsingsarrest uit 1942, en weer spelen de wetgevende en uitvoerende macht bedenkelijke rollen.
Omdat zowel de wetgevende als de uitvoerende macht geen eind maken aan de chronische omstandigheid van onrechtsstatelijkheid waarin het Koninkrijk verkeert, en zelfs daaraan bijdragen, doen burgers pogingen de rechtspraak te bewegen zelf het toepassen van de nodige herstelmechanismen ter hand te nemen. Proportionele middelen daartoe, die passen bij de algemene 'command responsibility' van rechters, zijn het algemene verschonings- en wrakingsrecht en het middel van berusting in wraking door rechters. De rechtbank Amsterdam heeft 09 november 2011 (LJN: BU8471) een eerste poging tot rechtsherstel afgeserveerd door te veronderstellen dat het wrakingsverzoek de voortgang van de desbetreffende strafzaak belemmert.
Op 5 september 2012 is bij de rechtbank Rotterdam een volgende poging gedaan rechters bewust te maken van het feit dat zij ten gevolge van oorlogsmisdaden, (internationaal)terrorisme en internationale misdrijven van onder andere Nederlandse politiek ambtsdragers, in een slepende staat van shock geplaatst zijn, met de daarbij passende pathologische staat van ontkenning zoals zo vaak te zien is bij slachtoffers van ernstige misdrijven. Hierdoor hebben rechtzoekenden, ongeacht de persoonlijke instelling van de rechter, in alle redelijkheid, grond te vrezen dat rechters niet onpartijdig zijn, waarbij schijn van partijdigheid vermeden kan worden indien rechters zich op voorhand verschonen.
Door bijlen die parlementariër Geert Wilders in particuliere hoedanigheid gezet heeft aan de wortels van de onafhankelijke rechtspraak en door zijn verbaal agressieve aanval in de rug van oud-raadsheer Schalken bij en tijdens het geruchtmakende Wildersproces, alsof eerlijke en onafhankelijke raadslieden een enkeltje Oranje Hotel of Waalsdorpervlakte te duchten hebben, is de eerlijke en onafhankelijke rechtspraak ontworteld en geloven burgers niet meer dat rechters in individuele zaken vrij de wil bepalen kunnen. Rechters hebben immers persoonlijk en in het ambt consequenties te duchten indien zij beslissingen nemen die terroristische politiek ambtsdragers onwelgevallig zijn. Ook zijn zij net als burgers persoonlijk slachtoffer van de misdrijven en machtsmisbruik van die terroristische politiek ambtsdragers.
Ter zitting van de rechtbank Rotterdam bij en tijdens de behandeling van het wrakingsverzoek van 05 september (08231 / HA RK 12-678) was de spanning zichtbaar van de gezichten van de raadslieden af te lezen. De lichaamstaal sprak boekdelen. Gezichten verstarde, liepen rood aan en schouders spande zich. Rechters voelde zich overduidelijk aangesproken door de rechtsstaat ondermijnende feiten en omstandigheden die aangevoerd werden. Een en ander herstelde zich schijnbaar nadat de rechters in de raadkamer de beslissing hebben kunnen nemen die de bij de raadslieden bestaande pathologische staat van ontkenning bevestigt.
De uitvlucht om niet de gerede beslissing te nemen is de bij slachtoffers passende ziekelijke ontkenning van de feiten; en de stelling van de rechters dat het wrakingsverzoek zich richt tegen het systeem, terwijl misbruik van het systeem het fundament levert waardoor bij burgers in ieder geval de gerede twijfel (“legitimate doubt”) bestaat dat rechters in individuele gevallen niet onafhankelijk zijn kunnen. De rechtsstaat is vakkundig gesloopt. Burgers willen de onafhankelijke rechtspraak terug. Zij kunnen er in alle redelijkheid niet (meer) op vertrouwen dat de grote door politiek ambtsdragers veroorzaakte problemen niet de weerslag hebben op de onafhankelijke rechtspraak in individuele gevallen.
----
Bijlagen:
408231 HARK 12-678 - pleitaant verzoek tot wraking;
408231 HARK 12-678 - wraking productie 3 notitie eerste decenium 21ste eeuw;
408231 HARK 12-678 - wraking productie 4 shock and awe;
408231 HARK 12-678 - beschikking - 05 sept 2012 - verzoek tot wraking.